|
||||||||
“ Somewhere in the middle of the colorful musical landscape, Gitarist, songwriter en muziekproducent Jimmy Foot kort inleiden is géén senicure, maar een heel lange weg via vele steden, muzikanten en diverse stijlen. Sinds eind jaren ‘60 speelt hij professioneel gitaar. Eerst surfgitaar in een duo met zijn vriend Gary Schneider, daarna in 1965 met zijn band The Argons. Kort daarna stapten nog een tiener, Jimmy en een paar vrienden op een goederentrein naar NYCity, waar ze in folkclubs speelden en de groep The Owsley Blues Band vormden. Ze speelden hard-edge pre-punk psychedelische rock. Daarnaast speelde Jimmy ook als studiogitarist voor o.a. Paul Vance en Leon Carr. Jimmy huwde met Suzie, kregen een zoon PJ en verhuisden in 1969 naar St. Petersburg, Florida. Daar kwam je hem zeker tegen in Beaux Arts, een centrum van artistieke synergie met tentoonstellingen, livemuziek en onafhankelijke films. In 1970 migreerde de familie naar San Francisco. Daar vormde Jimmy een acid-rock, erg psychedelisch band, genaamd Sparky. Kort daarna werd in Sonoma County, CA, The Magic Mind opgericht met Rick Miller en Johnn Murphy. Susie werd de engineer van de band en bracht honderden uren door in hun 4-track studio tracking, overdubben en mixen van demo's. The MM nam hun eerste plaat op met Chris Mars, Susie Foort en Corey Bailey. Jimmy en Susie verhuisden in 1974 terug naar San Francisco, waar Susie een baan had gekregen als stafingenieur in de prestigieuze Wally Heider Recording studio's. Daar werkte ze met grote artiesten als o.a. Santana, The Pointer Sisters en Herbie Hancock. Samen met Susie begon Jimmy met het produceren van andere artiesten. Eind jaren ’70 raakte Jimmy aangetrokken tot reggae en andere Afrikaanse genres. Samen met o.a. Joyce Jackson vormde hij Jimmy Reggae Jackson en nam hij in 1980 een album op met de legendarische Bob Johnston. De band ging ongeveer een jaar later uit elkaar en Jimmy ging verder als soloartiest. In 1984 ontmoette Jimmy drummer Andrew Scott en samen met bassist Ernest Boykin en percussionist Rudi Ortiz vormden ze Big Bux, met een repertoire van voornamelijk instrumentale Zuid-Afrikaanse songs om het bewustzijn over apartheid te vergroten. Dit was het begin van wat al snel The Rhythm-O-Matics werd, met David Somers op sax, Wayne Wallace op trombone en Ross Wilson op trompet. Bob Johnston was de producer van hun eerste, goed onthaalde, album ‘Walking in The Shadow’. De R-O-M werd al snel een feestattractie in San Francisco en werd in 1987 genomineerd voor een Bammie award. Ze speelden hun laatste optreden in San Francisco in 1989. Jimmy Foot nam soloalbum ‘Rhythm Addict’ op, waaraan veel leden van de Rhythm-O’s meewerkten. Jimmy Sage die Andew Scott op drums verving, Joni Haastrup en Robin Sylvester op bas, met gastoptredens van Charlie Musselwhite, George T. Gregory. Na mislukte om The R-O-M’s nieuw leven in te blazen, voegde Foot zich bij de Afrikaanse band Hedzoleh Soundz, een band uit Ghana die de oorspronkelijke backup band van Hugh Masakela was geweest. Na de dood van twee van de vier originele HS-leden, voegde Jimmy zich bij de Braziliaanse groep Escola Nova de Samba, onder leiding van ex frontman Rudi Ortiz, die verschillende stijlen van Braziliaanse muziek speelde voor evenementen en festivals. Samen met pedal steel-speler George Piburn, Robin Sylvester, Jimmy Sage, Joni Haastrup, Rudi Ortiz & Susan Shy vormde Jimmy in 1996 de Sky Rangers en nam hij een album op met westerse nummers. In 2001 verhuisden ze van San Francisco naar Humboldt County, waar ze een opnamestudio bouwden en uitbaatten. Foot speelde vanaf 2004 met de Senegalese band Djialy Kunda Kouyate. In 2007 produceerden Tim Randles en Foot Djialy Kunda Kouyate album ‘En Amerique’. Kort daarna voegden Jimmy, Ken en Tim zich bij Jah Sun en The Lion Camp, met wie ze twee jaar tourden. In 2009 coproduceerde Foot nog een album met de legendarische producer Bob Johnston voor artiest Chris Nance, met een all-star band. In 2010 produceerde Jimmy het Ska Santas-album van Asha Nan, Justin Swartzman van de Lion Camp, Ken Lawrence en Tim Randles. In 2011 bracht Foot ‘Mob Justice’ uit. In 2013 vormde hij samen met Kevin Johnson, voormalig lid van Humboldt's Magnolia, het akoestische trio Kingfoot. Kingfoot bracht drie studio albums uit, ‘Moscow’, ‘Borderland’ en ‘Steelie’, evenals ‘Kingfoot Live at the Redwood Curtain’ en hun eerste demo-cd ‘Tracking The Beast’. Jimmy speelde ook met Ghost Train, een rock/pop/soulband geleid door Christina D'Allessandro, met Sam Kaplan-Good op drums, Nate Zwerdling op bas, Zach Zwerdling op ritmegitaar en Sly Holliday op keys. In 2018 bracht Jimmy Foot o.a. ‘Bad Case of the Blues’ uit. Het is een verzameling blues nummers die Jimmy Foot -die niet per definitie een "Blues” artist is- over een periode van meer dan vier decennia geschreven heeft. De basistracks werden opgenomen tussen 1995 en 2019. Alle zang en leadgitaren werden opgenomen in 2018. Het album is mede geproducet door Dominic Romano. Fans zullen dit waarderen als de blues-kant van Jimmy Foot. Om te weten of blues een slechte zaak is, zoals hier Jimmy Foot beweert, moeten we de nummers hun ding laten doen. In de album opener “Sick of You” die rockt, laat Jimmy ons al een beetje proeven van zijn gitaar en aanstekelige bluesy grooves. “You Used to Love Me” is een slow blues met Jimmy die bijna parlando zingt en in de titelsong “Bad Case of the Blues”, zit er naast de portie blues ook dat Afrikaanse waar Jimmy zich door geroepen voelt. “Happy Blues” is hier misschien wel de meest bluesy song, “Mr. Rhythm and Blues II” het meest swingende nummer en “Chilm Blues” zowat het relaxte-I’m blue-nummer. “I've Tried” is daarna een mooie love song, “Don't Tell Me I Ain't Got the Blues” een ontroerende bekentenis en “No Time to Argue” waarmee het album afsluit, het bewijs dat blues ook opwindend en aanstekelig kan zijn. Ik moet toegeven dat ik deze kleurrijke en erg interessante muzikant Jimmy Foot niet kende. Met zijn muzikale reis te doen en ‘Bad Case of the Blues’ te ontdekken, is hij vanaf nu zeker iemand om nog eens tegen te komen… “ I must admit that I didn’t know this colourful and very interesting musician Jimmy Foot. By doing his musical journey and discovering ‘Bad Case of the Blues’, from now on he is definitely someone to meet again… “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: Album line-up: Discography Jimmy Foot:
|
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
.jpg)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
